Istotą przypowieści jest parabola, czyli zestawienie dwóch światów – dosłownego i niedosłownego. Pierwszym z nich jest codzienne życie, drugim obraz Królestwa Bożego. Każda przypowieść ma zawarty jakiś sens i naukę. Charakteryzuje się przesłaniem, które niesie ze sobą poruszana historia.Te właśnie krótkie i piękne historyjki nie zawsze są jasne i czasem trzeba się zastanowić, jaki jest ich cel, ale jeśli postaramy się spojrzeć na nie sercem, odkryjemy, jaką prawdę religijną lub moralną zawierają. I chociaż ich motywy czasem są tragiczne, to dzięki miłości bożej zawsze jest jakiś ratunek i szczęśliwe zakończenie.
Przypowieść to gatunek, który kojarzony jest przede wszystkim z Biblią. Nie mają określonego czasu i miejsca, w którym toczy się ich akcja, mają uproszczoną fabułę, a postacie w nich występujące są schematyczne. Ale to, co jest w nich najważniejsze to przesłanie. Wielu pisarzy np. Adam Mickiewicz, Albert Camus (“Dżuma”) inspirowało się przypowieściami. Często stosowali taki rodzaj głoszenia prawdy w swoich dziełach. Tak jak kiedyś Jezus nauczał swoich uczniów, dając im przykłady, jak powinni żyć w zgodzie, jacy powinni być dla innych, tak teraz my, czytając jego słowa ukryte w przypowieściach, powinniśmy szerzyć Jego dzieło.
Każdy, kto posiada w sobie dobroć, empatię, moralność może zostać takim nauczycielem. Być jak siewca, który rzuca swoje ziarno ufając i wierząc, że wyrośnie z niego piękny owoc.
Na ostatnich lekcjach z języka polskiego pracowaliśmy z przypowieściami tj. “Przypowieść o talentach”, “Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie”, “Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych ” oraz “Przypowieść o siewcy”. Po przeczytaniu tekstu prowadziliśmy dyskusje na temat tego, jakie znaczenie mają przypowieści i jak wiele możemy się z nich nauczyć. Wspólnie podawaliśmy wiele przykładów, jak należy postępować w życiu bazując na przeczytanych tekstach. To była bardzo ciekawa i pouczająca lekcja.
Zachęcamy do obejrzenia komiksowej wersji “Przypowieści o pannach roztropnych i nierozsądnych”- prac uczniów kl. 6 a, którzy mieli możliwość przelać swoją wizję na papier.
Agata Bojdzińska, klasa 6a
